กรมทรัพยากรทางทะเลฯ เผยความคืบหน้าเต่าทะเลเกาะสิมิลันกลืนสายรัดข้อมือ ล่าสุดอาการปลอดภัยหลังขับถ่ายริสต์แบนด์ออกมาได้สำเร็จ ทีมสัตวแพทย์สิรีธารเฝ้าใกล้ชิด พบพฤติกรรมกินอาหารผิดธรรมชาติจากน้ำมือมนุษย์ เตรียมวางแผนปล่อยคืนสู่ธรรมชาติพร้อมยกระดับการท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบ
จากกรณีนักท่องเที่ยวไร้คุณภาพ เอาริสต์แบนด์ให้เต่ากินขณะลงไปดำน้ำที่เกาะสิมิลัน อธิบดีกรมอุทยานฯ สั่งล่าหาตัวมาดำเนินคดีตามกฎหมาย พร้อมมอบรางวัลคนแจ้งเบาะแส! สั่งเพิ่มความข้มงวด เว้นระยะห่าง นทท.กับสัตว์ทะเล
ล่าสุดเมื่อวันที่ 18 ธ.ค. เพจ “กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง“ ออกมาโพสต์ความคืบหน้าของเต่าทะเลตัวดังกล่าว ระบุสามารถช่วยชีวิตได้สำเร็จและเตรียมคืนสู่ทะเลแล้ว โดยทางเพจได้ระบุข้อความว่า
ช่วยชีวิตสำเร็จ หลังกลืนสายรัดข้อมือนักท่องเที่ยว เตรียมคืนสู่ทะเลสิมิลัน
วันที่ 18 ธันวาคม 2568 ศูนย์วิจัยทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งทะเลอันดามันตอนบน (ศวอบ.) รายงานผลการช่วยเหลือเต่าทะเลที่กลืนสายรัดข้อมือ (wristband) จากนักท่องเที่ยวระหว่างกิจกรรมดำน้ำตื้นบริเวณหมู่เกาะสิมิลัน เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2568
ภายหลังเกิดเหตุ เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืชได้ติดตามพบเต่าทะเลบริเวณเกาะห้า-เกาะหก และนำส่งท่าเรือทับละมุ เพื่อส่งต่อให้ ศวอบ. ตรวจวินิจฉัยและรักษาอย่างเร่งด่วน โดยทีมสัตวแพทย์ศูนย์ช่วยชีวิตสัตว์ทะเลหายากสิรีธารได้ติดตามอาการอย่างใกล้ชิดตั้งแต่วันแรก
การตรวจด้วยเอกซเรย์ร่วมกับการกลืนสารทึบรังสี พบสายรัดข้อมืออยู่ในทางเดินอาหาร โดยไม่เกิดการอุดตัน ผลตรวจเลือดอยู่ในเกณฑ์ปกติ เต่ากินอาหารและขับถ่ายได้ตามปกติ อย่างไรก็ตาม พบเศษพืชและผลไม้ที่ไม่ใช่อาหารตามธรรมชาติของเต่าในมูล เช่น ใบสับปะรด เม็ดมะละกอ และใบตอง
ต่อมาในวันที่ 18 ธันวาคม 2568 เต่าทะเลสามารถขับถ่ายสายรัดข้อมือสีเหลือง ออกมาได้สำเร็จ รวมระยะเวลาตั้งแต่กลืนจนขับออก 27 วัน ทีมสัตวแพทย์จึงประเมินสุขภาพต่อเนื่องและประสานอุทยานฯ เพื่อวางแผนปล่อยเต่าทะเลคืนสู่ธรรมชาติในลำดับถัดไป พร้อมเน้นย้ำแนวทางจัดการท่องเที่ยวทางน้ำอย่างเหมาะสม
สิ่งควรรู้เพื่อการท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบ
เต่าทะเลไม่ควรได้รับอาหารจากคน อาหารและสิ่งแปลกปลอมอาจย่อยไม่ได้ ทำให้เกิดปัญหาทางเดินอาหารและเสี่ยงต่อชีวิต ขยะชิ้นเล็กอันตรายกว่าที่คิด สายรัดข้อมือ พลาสติก หรือเศษอาหาร สามารถถูกสัตว์ทะเลเข้าใจผิดว่าเป็นอาหารดำน้ำอย่างเป็นมิตรต่อทะเล ไม่จับ ไม่ให้อาหาร ไม่ทิ้งสิ่งของลงทะเล และรักษาระยะห่างจากสัตว์ทะเลการช่วยเหลือที่ทันท่วงที และการติดตามอาการอย่างใกล้ชิด ช่วยเพิ่มโอกาสรอดและการกลับคืนสู่ธรรมชาติได้อย่างปลอดภัย
