นักแสดงหนุ่ม "โอ อนุชิต" เบื่อความน้ำเน่า วาดฝันอยากจะทำละครน้ำดีไม่มีตบตีและตัวอิจฉา บอกเขียนพล็อตเรื่องไว้แล้วคร่าวๆ แต่ยังไม่ได้ลงมือจริงจัง พร้อมฝันไกลถ้าเป็นไปได้อาจก้าวขึ้นไปเป็นผู้กำกับ ก่อนเผยอยากเห็นช่องซีรี่ส์ละครไทยเกิดขึ้นมาสักช่องหนึ่ง
ถือเป็นความตั้งใจดีที่น่าสนับสนุนทีเดียวสำหรับแนวความคิดของนักแสดงหนุ่ม "โอ อนุชิต สพันธุ์พงศ์" ในการที่จะทำละครโดยไม่จำเป็นที่จะต้องมีฉากตบตีหรือนางร้ายตัวอิจฉาซึ่งได้มีการเขียนพล็อตเรื่องเอาไว้บ้างแล้วพร้อมกับมีข่าวออกมาว่าทางค่ายเอ็กแซ็กท์ฯ ให้ความสนใจอยู่ นอกจากนี้เจ้าตัวก็ยังมีความคิดด้วยว่า หากเป็นไปได้ในอนาคตตนก็อยากที่จะขอช่องทีวีทางยูบีซีสักหนึ่งช่องเพื่อทำเป็นช่องซีรีส์ของละครไทยโดยเฉพาะ
สอบถามไปยังเจ้าตัว นักแสดงหนุ่มเผยถึงความตั้งใจให้ฟังว่า..."ผมเล่าพล็อตอะไรคร่าวๆ ให้กับพี่ที่แอ๊กแซ๊กท์ฟังครับ ยังไม่ได้มีการติดต่อไปทางช่องไหน ค่ายใดเลยครับ ที่ผมเขียนเพราะว่าบางทีผมเบื่อละครไทยน่ะ ก็แค่รู้สึกว่าบางทีมันน่าจะมีพล็อตละครอะไรที่แปลกๆ บ้าง"
"แล้วตอนที่ผมให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับยูบีซีเพราะผมรู้สึกว่าในเมื่อช่องฟรีทีวีนั้น ละครของเขาส่วนใหญ่จะต้องไปอิงที่เรทติ้งมากขนาดนั้น ผมก็เลยมีความคิดเกี่ยวกับช่องเคเบิ้ลทีวี เพราะว่าเนื่องจากทางยูบีซีเขาก็มีช่องเยอะนะ เขาน่าจะมีช่องที่ให้เป็นซีรีย์สำหรับคนไทย ที่จะมีงานละครใหม่ๆ ไม่ใช่จำเป็นต้องมาอิงเรทติ้งมาก เพราะผมแค่รู้สึกว่า มันก็น่าจะทำให้คนหันมาดูอะไรใหม่ๆ บ้างครับ"
หากส่วนใหญ่ของละครที่ถูกผลิตออกมาในบ้านเรา "น้ำเน่า" คงจะเป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่าเจ้าตัวซึ่งเป็นหนึ่งในนักแสดงก็มีส่วนที่ช่วยในการสร้างความน้ำเน่าที่ว่านี้ขึ้นมา..."ผมคิดว่าไม่ใช่แค่ผมคนเดียว คือใครๆ ก็คงเบื่อแหล่ะครับ แต่ถามว่าในฐานะนักแสดงก็ยังจำเป็นจะต้องเล่นเพราะว่ามันเป็นงาน และถ้าเกิดว่ามันมีบทอะไรที่มันแปลกๆ มันก็คงทำให้เรารู้สึกว่ามันสนุก เพราะว่าผมไม่ได้เซ็นต์สัญญากับช่องใด ช่องหนึ่ง"
"อย่างบางทีผมเห็นอย่างเรื่องอุ้มรัก คนก็อาจจะบอกว่าไปก็อปละครเกาหลีมาหรืออะไรก็ตาม แต่ผมรู้สึกว่า มันเป็นแนวใหม่ของละครไทยที่มันเจ๋งน่ะ และเราก็ไม่ค่อยมีละครที่เป็นแง่บวก พอจบแล้ว ดูแล้วยิ้มอย่างมีความสุขหน่ะ ละครไทยทุกวันนี้มีแต่ตบตีๆ ก็เลยรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ทุกช่องตบตีหมดเลย เพราะรู้สึกว่าตบตีแล้วได้เรทติ้ง ก็เลยตบตีกันใหญ่"
เผยความตั้งใจอยากจะทำละครที่ดูแล้วทำให้คนยิ้มได้อย่างสบายใจโดยไม่มีตัวอิจฉามาตบตีกัน ก่อนจะวาดฝันถึงการก้าวขึ้นไปเป็นผู้กำกับเลยทีเดียว..."ผมชอบเขียนครับ ผมชอบเขียน ชอบดูหนัง ชอบอ่านหนังสือ ก็เลยรู้สึกว่า เราอยากจะเห็นละครแบบไหน เหมือนกับว่าเราอยากเห็นละครที่มันดูแล้วยิ้มๆ ในเมื่อไม่มีคนเขียน พอเรานึกพล็อตอะไรขึ้นมาได้ เราก็เลยลองเขียนขึ้นมาเอง"
"เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักครับ ความรักในแง่ดี ความรักในแง่บวก เป็นไลฟ์ดราม่าครับ คือมันจะมีความเป็นดราม่านิด ๆแต่ว่าไม่ได้หนัก แล้วก็ดูแล้วเรายิ้มได้ ในขณะที่ดูเราก็สะท้อนถึงความเป็นตัวเองได้ แล้วก็เป็นละครวัยรุ่นๆ หน่อย แล้วก็ที่สำคัญไม่มีตัวอิจฉา ไม่มีมาตบกัน มีแบบที่เห็นได้ในชีวิตประจำวันด้วยครับ"
"เรื่องเป็นผู้กำกับมันเป็นความฝันนะครับ คือผมคุยกับพี่ๆ ที่เอ็กแซ๊กท์ว่า อยากกำกับเอง ก็เลยคิดว่าเผื่อมันพัฒนาไปได้ แต่ในอนาคตยังไม่รู้นะครับ มันอาจจะไม่ใช่ฝีมือที่ผมกำกับ แต่อาจจะเป็นโครงให้พี่ๆ เขาทำกันได้ พี่เขาบอกมาว่า เดี๋ยวเอาไปให้เขาดู ตอนนี้บทยังไม่ได้ทำครับ คือผมเขียนออกมาเป็นพล็อต แล้วพี่เขาถามว่าอยากเขียนบทเองไหม ผมก็บอกว่า ผมอยากเขียนบทเองนะ แต่ว่ามันก็ต้องใช้เวลา เพราะตอนนี้ก็ต้องทำงานด้วย"