นักวิชาการวอนกระทรวงศึกษาฯ นำคำวินิจฉัยคดียุบพรรค ทรท. ถอนเป็นบทเรียนบรรจุในหลักสูตรเสริมให้นักเรียน นักศึกษาได้เรียนรู้เพื่อให้เห็น เป็นบทเรียนสำคัญทั้งในแง่ของกฎหมายและการเมือง
หลังจากคณะตุลาการัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยยุบพรรคไทยรักไทยและพรรคเล็ก อีก 3 พรรค ส่งผลให้มีเสียงวิจารณ์พร้อมข้อเสนอต่างๆ ตามมาโดย รศ.ดร.สมพงษ์ จิตระดับ อาจารย์คณะคุรศาสต์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เสนอว่า การที่ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ นายกรัฐมนตรี ระบุว่าคำวินิจฉัยคดียุบพรรคการเมืองของตุลาการรัฐธรรมนูญถือว่าน่าจะเป็นบทเรียนสำคัญด้านการศึกษาเกี่ยวกับกฎหมายและการเมือง ตนคิดว่าเป็นประโยควรรคทองของคนในวงการศึกษาว่าทำไมมัวแต่ช้า เพราะการตัดสินคดีครั้งนี้เป็นบทเรียนสำคัญของประเทศเรื่องการตั้งพรรคการเมืองขึ้นมาแล้วกระทำผิดมีผลตามมาอย่างไร หรือคำวินิจฉัยของตุลาการรัฐธรรมนูญที่เป็นเอกฉันท์ เรื่ ตุผลที่แตกต่างกันเรื่องเพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง คณะกรรมการบริหารพรรคนั้น ในทางกฎหมายก็ต้องเอาไปศึกษาซึ่งเป็นบทเรียนครั้งใหญ่ของการเรียนนิติศาสตร์ รวมไปถึงให้ข้อคิดในการตั้งพรรคการเมืองว่า อย่าคิดว่าอำนาจรัฐสูงสุดแล้วจะทำอะไรก็ได้ เนื่องจากยังมีอำนาจอื่นมาตรวจสอบและถ่วงดุลอีก
รศ.ดร.สมพงษ์ กล่าวว่ากระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) ควรจะนำคำวินิจฉัยฯ ไปเป็นกระบวนการเรียนรู้ของเด็กแต่ละระดับอย่างไรให้เหมาะสม แต่คงไม่เอารายละเอียดไปให้เด็กทั้งหมด นำเพียงหลักๆ อธิบายให้เด็กเข้าใจว่าเหตุมาจากอะไร แล้วเกิดผลอย่างไร แต่ถ้าเป็นระดับอุดมศึกษา โดยเฉพาะคนที่เรียนคณะนิติศาตร์ ไม่ต้องไปตัดย่อต้องให้ศึกษารายละเอียด ส่วนระดับประถม-มัธยม ต้องถอดเป็น บทเรียนให้สั้น ง่าย กระชับ อ่านแล้วเข้าใจได้ทันที รวมถึงต้องคิดที่จะมีการถ่ายทอด ความคิดสำคัญทางด้านการเมืองให้ได้ว่าควรอย่างไร ต้องมีคนกลุ่มหนึ่งชำระคดีประวัติศาสตร์ให้เป็นบทเรียนที่เป็นเนื้อหาทางด้านการศึกษาให้ได้
“ไม่ต้องนำเรื่องนี้ใส่เข้าไปในหลักสูตรแบบเรียน เพราะตอนนี้เด็กเรียนกันจนไม่รู้จะเรียนอย่างไรกันแล้ว แต่เราอาจนำไปไว้ในโครงการยุวประชาธิปไตย ที่เรามีอยู่แล้ว หรือทำผ่านสื่อโทรทัศน์ โดยเอาเหตุการณ์นี้ไปให้นักเรียน นักศึกษา มาพูดคุยกันว่าคิดอย่างไร รวมถึงนำคำวินิจฉัยฯ ใส่ในอินเทอร์เน็ตด้วย ผมคิดว่า คดีนี้คงไม่ต้องทำออกมาถึงขั้นตำรา ทำเป็นหนังสือหรือเอกสารส่งเสริมการอ่านจะดีกว่า ถ้าเป็นตำราเด็กอาจจะปฏิเสธ หากเป็นหนังสือส่งเสริมฯ โดยเขียนให้สาระดี ๆ แบ่งความคิดให้ถูกๆ มีรูปภาพประกอบ มีนานาทัศนะของคนในสังคมที่น่าเชื่อถือ ที่สำคัญนำกระแสพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก่อนมีคำวินิจฉัยฯ ผมเชื่อว่าจะเป็นเอกสารแบบเรียนอ่านนอกหลักสูตรที่น่าสนใจที่สุด ถ้ากระทรวงศึกษาธิการจะทำผมก็ยินดีเข้าไปช่วยโดยไม่คิดเงินด้วย”
ด้านนายณภัทร จันทร์นวล นักเรียนชั้น ม.6 โรงเรียนมัธยมวัดนายโรง กล่าวว่า คำวินิจฉัยคดียุบพรรคการเมืองครั้งนี้แปลกกว่าที่ผ่านมา เพราะมีความซับซ้อนและการมองหลายๆ มุม เช่น หากมองด้านสิทธิเสรีภาพอาจจะคลุมเครืออยู่ แต่ถ้ามองหลาย ๆ ด้านคำตัดสินมีความเหมาะสมแล้ว และสิ่งที่เรียนรู้ได้จากคำวินิจฉัยฯ นี้ คือทำให้รู้ว่า คนที่จะโกงกันนั้นไม่ได้โกงแบบธรรมดาแล้ว ซึ่งกระทรวงศึกษาธิการควรนำคำวินิจฉัยฯ ให้นักเรียนได้เรียนรู้ในรูปแบบกรณีตัวอย่างศึกษาเบื้องต้น ไม่ต้องลงศึกษารายละเอียดของคำวินิจฉัย เพราะนักเรียนมีความสนใจหลายอย่างถ้าลงไปเต็ม ๆ อาจจะหนักเกินไป
“ก็ทำให้นักเรียนเรียนรู้ถึงการปกครองประชาธิปไตย ถ้าเกิดว่าไปอยู่ใน เงื้อมมือของคนบางคน ก็สามารถทำให้ประชาธิปไตยเป็นเผด็จการไปได้ คือคน สามารถเปลี่ยนเอาประชาธิปไตยไปใช้ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร ในทางที่เป็นผลเสีย ต่อประเทศชาติได้เหมือนกัน ตรงนี้หลาย คนอาจจะไม่รู้ คิดว่าประชาธิปไตย เป็นสิ่งสุดยอดของการปกครอง แต่จริง ๆ แล้วขึ้นอยู่กับตัวบุคคลมากกว่า”
หลังจากคณะตุลาการัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยยุบพรรคไทยรักไทยและพรรคเล็ก อีก 3 พรรค ส่งผลให้มีเสียงวิจารณ์พร้อมข้อเสนอต่างๆ ตามมาโดย รศ.ดร.สมพงษ์ จิตระดับ อาจารย์คณะคุรศาสต์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เสนอว่า การที่ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ นายกรัฐมนตรี ระบุว่าคำวินิจฉัยคดียุบพรรคการเมืองของตุลาการรัฐธรรมนูญถือว่าน่าจะเป็นบทเรียนสำคัญด้านการศึกษาเกี่ยวกับกฎหมายและการเมือง ตนคิดว่าเป็นประโยควรรคทองของคนในวงการศึกษาว่าทำไมมัวแต่ช้า เพราะการตัดสินคดีครั้งนี้เป็นบทเรียนสำคัญของประเทศเรื่องการตั้งพรรคการเมืองขึ้นมาแล้วกระทำผิดมีผลตามมาอย่างไร หรือคำวินิจฉัยของตุลาการรัฐธรรมนูญที่เป็นเอกฉันท์ เรื่ ตุผลที่แตกต่างกันเรื่องเพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง คณะกรรมการบริหารพรรคนั้น ในทางกฎหมายก็ต้องเอาไปศึกษาซึ่งเป็นบทเรียนครั้งใหญ่ของการเรียนนิติศาสตร์ รวมไปถึงให้ข้อคิดในการตั้งพรรคการเมืองว่า อย่าคิดว่าอำนาจรัฐสูงสุดแล้วจะทำอะไรก็ได้ เนื่องจากยังมีอำนาจอื่นมาตรวจสอบและถ่วงดุลอีก
รศ.ดร.สมพงษ์ กล่าวว่ากระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) ควรจะนำคำวินิจฉัยฯ ไปเป็นกระบวนการเรียนรู้ของเด็กแต่ละระดับอย่างไรให้เหมาะสม แต่คงไม่เอารายละเอียดไปให้เด็กทั้งหมด นำเพียงหลักๆ อธิบายให้เด็กเข้าใจว่าเหตุมาจากอะไร แล้วเกิดผลอย่างไร แต่ถ้าเป็นระดับอุดมศึกษา โดยเฉพาะคนที่เรียนคณะนิติศาตร์ ไม่ต้องไปตัดย่อต้องให้ศึกษารายละเอียด ส่วนระดับประถม-มัธยม ต้องถอดเป็น บทเรียนให้สั้น ง่าย กระชับ อ่านแล้วเข้าใจได้ทันที รวมถึงต้องคิดที่จะมีการถ่ายทอด ความคิดสำคัญทางด้านการเมืองให้ได้ว่าควรอย่างไร ต้องมีคนกลุ่มหนึ่งชำระคดีประวัติศาสตร์ให้เป็นบทเรียนที่เป็นเนื้อหาทางด้านการศึกษาให้ได้
“ไม่ต้องนำเรื่องนี้ใส่เข้าไปในหลักสูตรแบบเรียน เพราะตอนนี้เด็กเรียนกันจนไม่รู้จะเรียนอย่างไรกันแล้ว แต่เราอาจนำไปไว้ในโครงการยุวประชาธิปไตย ที่เรามีอยู่แล้ว หรือทำผ่านสื่อโทรทัศน์ โดยเอาเหตุการณ์นี้ไปให้นักเรียน นักศึกษา มาพูดคุยกันว่าคิดอย่างไร รวมถึงนำคำวินิจฉัยฯ ใส่ในอินเทอร์เน็ตด้วย ผมคิดว่า คดีนี้คงไม่ต้องทำออกมาถึงขั้นตำรา ทำเป็นหนังสือหรือเอกสารส่งเสริมการอ่านจะดีกว่า ถ้าเป็นตำราเด็กอาจจะปฏิเสธ หากเป็นหนังสือส่งเสริมฯ โดยเขียนให้สาระดี ๆ แบ่งความคิดให้ถูกๆ มีรูปภาพประกอบ มีนานาทัศนะของคนในสังคมที่น่าเชื่อถือ ที่สำคัญนำกระแสพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก่อนมีคำวินิจฉัยฯ ผมเชื่อว่าจะเป็นเอกสารแบบเรียนอ่านนอกหลักสูตรที่น่าสนใจที่สุด ถ้ากระทรวงศึกษาธิการจะทำผมก็ยินดีเข้าไปช่วยโดยไม่คิดเงินด้วย”
ด้านนายณภัทร จันทร์นวล นักเรียนชั้น ม.6 โรงเรียนมัธยมวัดนายโรง กล่าวว่า คำวินิจฉัยคดียุบพรรคการเมืองครั้งนี้แปลกกว่าที่ผ่านมา เพราะมีความซับซ้อนและการมองหลายๆ มุม เช่น หากมองด้านสิทธิเสรีภาพอาจจะคลุมเครืออยู่ แต่ถ้ามองหลาย ๆ ด้านคำตัดสินมีความเหมาะสมแล้ว และสิ่งที่เรียนรู้ได้จากคำวินิจฉัยฯ นี้ คือทำให้รู้ว่า คนที่จะโกงกันนั้นไม่ได้โกงแบบธรรมดาแล้ว ซึ่งกระทรวงศึกษาธิการควรนำคำวินิจฉัยฯ ให้นักเรียนได้เรียนรู้ในรูปแบบกรณีตัวอย่างศึกษาเบื้องต้น ไม่ต้องลงศึกษารายละเอียดของคำวินิจฉัย เพราะนักเรียนมีความสนใจหลายอย่างถ้าลงไปเต็ม ๆ อาจจะหนักเกินไป
“ก็ทำให้นักเรียนเรียนรู้ถึงการปกครองประชาธิปไตย ถ้าเกิดว่าไปอยู่ใน เงื้อมมือของคนบางคน ก็สามารถทำให้ประชาธิปไตยเป็นเผด็จการไปได้ คือคน สามารถเปลี่ยนเอาประชาธิปไตยไปใช้ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร ในทางที่เป็นผลเสีย ต่อประเทศชาติได้เหมือนกัน ตรงนี้หลาย คนอาจจะไม่รู้ คิดว่าประชาธิปไตย เป็นสิ่งสุดยอดของการปกครอง แต่จริง ๆ แล้วขึ้นอยู่กับตัวบุคคลมากกว่า”